Τρία λεπτά σιγή. Πρωινό τ’ Απρίλη, ο καιρός μουντός. Τα δέντρα σταλάζουν απ’ της νύχτας τη βροχή. Δρόμοι άδειοι, παράθυρα σφαλιστά, πόρτες κλειστές, σκαλιά σιωπηλά.

Στα μπαλκόνια οι σημαίες μεσίστιες, ο σταυρός θρηνεί τον Άνθρωπο. Μόνο το βήμα του Ιούδα ματώνει το τοπίο, αφήνει το λασπωμένο του αποτύπωμα στης γης το σώμα, περπατά σιωπηλός, βουβός καθώς ο ήχος μιας σάλπιγγας σφυρηλατεί την ημέρα.

3= Τρία λεπτά σιγή. Τούτο το Πάσχα, ποιον θα προδώσει με το φιλί του …, μα δεν ακούει κανείς; Που πήγαν οι άνθρωποι; Που χάθηκαν;.

Πρωινό του Απρίλη, ο ουρανός βουβός, πήρε μακριά τις αστραπές, τους όλμους, τις οβίδες, τα σύνορα άπλωσαν δίχτυα τα συρματοπλέγματα.

Να λοιπόν! Υπάρχουν αγκάθινα στεφάνια για να στεφανώσουν τους αθρήνητους ΙΝΒΙ. Υπάρχουν λόγχες βουτηγμένες στις φλέβες της καρδιάς, να μαρτυρούν τα πάθη του Υψίστου … τρία λεπτά, σιγή.

Υ.Σ. Γραφή Σάββατο 4 Απρίλη 2020 9.15 π.μ.